Devranın Devinimlerinde Devrilirken Devrik Cümleler

Otobüs terminaline varamadan bu zamanın yolcusu
Homojenize olamayan yüreğinde hatıraların tortusu
birikmişti, süzgeci parçalanmış sevgisi
delinmiş ve geriye getirememişti giden sonsuzu

Talihi, tartaklanıp tahtından atılan bir kral gibiydi
Beğendiği pelerini hayatın Batman'i giymişti
Bir gömleği kalmıştı paradoksundan sıyrılan zihninde
O da gidenlerin dönmediği o geminin kompartımanına gizliydi

Sergüzeştti bu hayat, sesi çıkmayan serzenişlerinde
Sevişlerindeki sahicilik eskicinin kırılmış sepetinde

çürürken, imite ediliyordu hisleri

Savrulan saatleri geri getiremiyordu zamanın serpilişlerinde

Devranın devinimlerinde devrilen bu muntazam bahtı
tartmaya çalışsa da kaldıramıyordu hiçbir tartı
Tarihi geçmiş bileti kondüktöre uzatırken 

frontal lobunda bir yankı:

Canım, bir su ver de susuzluğunu giderelim bu hayatın,

bardağı taşıran son damla da yüreğime aksın.

Zaman çok geçmeden, zamanı ezip geç.