Yapraklardan sen döküldü ellerime bir parça
Böyle geçer, dediler kış günü biraz da
Dinlendiriyorum ses tellerimi bağırmak için birazdan
Huzur yollasana sniperdan tanrım, bir lahza
Yorgunluk, kirpiklerimde gebe bir kadın gibi
Kaç beden uyku alırsam alayım üzerime, kalın gelir
Tutturmaya çalışsan da maskeni sonunda kayış düşer
Bu şer bize mesken oldukça hayat elimizden kayıp gider
Gömmeli dolaba gömmeli, hislerin içindeki pislikleri
Düşündükçe düşüyorum göklere, içimde bir histeri
Nevrotik ve biraz da kaotik halleri üzerine hallenince
hayatın, süzgecine bırak zamanı,
gözleri sürmeli bir çocuk gibi.
Gözleri sürmeli çocuk örneği.
Jack Sparrow çocukmu ki :)
YanıtlaSilYoook, çocuk değil; ama gözleri sürmeli. İçindeki çocuğu dışa yansıtışındaki manyaklıktan yola çıkarak da bağdaşabiliriz belki de biraz.. ahaha.
YanıtlaSilBöyleleri yüzünden ekmek yiyemez olduk.Biraz da kel göbekli adamlara şiir yazın !!!
YanıtlaSilahahaha peki:
YanıtlaSilSaçı seyrekti gönlü zengin,
göbeği kadar gözü keskin.
Bir parça çikolatayı paylaşmasa da benimle,
ben onun yüreğindeki ışığı sevdim.
Kafası kabaktı, bir çekirdek gibi.
Yüreğimi çıtlattı, devirdi beni.
Zaman onun yanında güzelce naif ve
dudakları çikolata kaplı bir çocuk gibi.
Olmadı, dimi?
Çikolatayı abartmak için kullanılmış gibi hissettim kendimi :DD
YanıtlaSilahaha öyle gibi olmuş, dimi?
YanıtlaSilAma kasti değil!